Labyrint-Ari[04a]

— J. Chr. de Vries

Hoe verder ik de trap oploop, hoe feller het blauwe licht wordt. Bovendien neemt de natte-dweillucht steeds sterker af. Zou dat licht die lucht absorberen? Ik denk verder na over de vraag wat dit licht zou kunnen zijn, er moet een bron zijn, een sterke bovendien. Ik had al geconcludeerd dat het waarschijnlijk geen zonlicht was, vanwege de kleur, maar dat zou betekenen dat er het kunstmatige bron is, iemand heeft die gemaakt. Wie dan? En waarom weet ik eigenlijk zo weinig, bijvoorbeeld hoe ik in deze situatie verzeild ben geraakt? Zou Ana met diezelfde vraag worstelen? Maar misschien heeft zij dat blauwe licht helemaal niet gezien, zij is naar beneden gegaan, ik heb geen idee hoe het er daar uitziet. Hoe meer ik hier over nadenk, hoe mysterieuzer alles wordt. En hoe meer ik besef hoe weinig ik weet, en niet alleen dat, maar vooral: hoe weinig ik mij herinner. Er zit een blokkade in mijn geheugen. en dan is er nog die déjà vu-ervaring, heeft die hier ook mee te maken? Heeft Ana dat ook? In plaats van raadsels oplossen, creëer ik er steeds meer. Slecht teken!

Ik ben inmiddels op een soort platform aanbeland. Van hieruit stijgt er aan de rechterkant een enorme wenteltrap omhoog, met daarboven een fel blauw licht dat in het trappenhuis schijnt. Aan de linkerkant zie ik een gang met een blauwachtig schijnsel in de verte. Blauw schijnt hier in de mode te zijn. Ik moet kiezen, ga ik verder omhoog, dus nog verder weg van de uitgang, of blijf ik gelijkvloers? En waar zou Ana zich bevinden? Op enig moment moet ik terug naar beneden.