Labyrint-Ari[05d]

— J. Chr. de Vries

Opweg naar het blauwe licht! Ik ben vol goede moed, dat blauwe licht intrigeert mij, ik wil weten wat de oorzaak of bron ervan is. Het is niet het eerst waar je aan denkt bij een labyrint, maar dit Labyrint stelt mij keer op keer voor verrassingen. Bovenaan de trap kom ik in een lange gang die naar links afbuigt. Het licht wordt niet sterker, waar komt het vandaan? Zijn de wanden soms lichtgevend, zoals die fluorescerende sterretjes die ik als kind tegen het plafond had geplakt? Of is het ernstiger, is het een of andere radioactieve verf? Ik wuif deze gedachte zo snel mogelijk weg, er is immers nu toch niets meer aan te doen, als ik besmet ben dan is het kwaad al geschiedt.

In de gang loop ik af en toe langs gesloten deuren, als ik ze probeer te openen dan lukt dat niet. Uiteindelijk eindigt de gang, tot mijn grote verrassing, bij een lift! Hoe is dat in godsnaam mogelijk? Een lift in een labyrint, wie bedenkt dat? Ik druk op de knop om de lift op te roepen. Na een tijdje hoor ik wat ratelen achter de deur, en een minuutje later schuift de liftdeur open. Ik stap naar binnen, en kijk om mij heen om te zien hoeveel verdiepingen er zijn en op welke knop ik moet drukken. Maar de deur gaat dicht en de lift zet zich in beweging, omlaag. Er valt niets te kiezen. Als de lift stopt gaat de deur open, of ik zo vriendelijk wil zijn uit te stappen. Ik kijk om mij heen en zie meteen waar ik ben. Leve de cirkelbeweging!