Labyrint-Ari[05l-000]

— J. Chr. de Vries

En ik ben weer terug bij de verboden Gele Deur. Ik zit hier vast, en ik kan alleen een rondje lopen. Ik loop naar de deur, en overweeg of ik erop zal gaan bonken en om hulp roepen, maar dat heeft ook het gevaar dat een wezen dat mij niet vriendelijk gezind is mij zogenaamd komt bevrijden. Op die Demon zit ik niet te wachten. Maar ook andere personen, bots, en god mag weten wat voor creaturen hier verder nog leven, kunnen bedreigingen vormen.

Dan valt mijn oog op een apparaatje aan de linkerkant van de deur, wat is dat voor ding? Ik bekijk het ding van alle kanten, en zie opeens een klepje dat kan worden opengemaakt. Ik scharnier het klepje omhoog en zie een toetsenbord waar ik een pincode kan invoeren. Dat is natuurlijk om de deur te openen! Dat is goed nieuws! Ik zeg zelfs meer, het is zeer goed nieuws! Vooral als je de pincode kent. Ik graaf in mijn geheugen, dat, zoals ik al vaker te kennen heb gegeven, zo lek is als een zeef! Ik begin lukraak wat codes in te voeren, maar er gebeurt niets, althans, niets waar ik wat aan heb. Ik moet vier cijfers invoeren, dat is duidelijk, maar welke vier?

Ik denk terug aan de route die ik heb afgelegd tot ik bij deze verdoemde deur terecht kwam. Waar ik natuurlijk nooit doorheen heb moeten gaan. Onterechte eikel die je bent! Heb ik ergens cijfers gezien, misschien onbewust? Of heb ik ze voordat ik in dit idiote oord terecht kwam al gezien? Ik mag hopen dat ik er niet naar hoef te raden.