Labyrint-Ari[09g]

— J. Chr. de Vries

De groentenkas is indrukwekkend. Zowel mensen als bots zijn er aan het werk. Ik zie een enorme diversiteit aan groeten en fruit, maar ook bloemen, planten en, tot mijn verbazing, ook tabak en een flinke, aparte afdeling hennepplanten. Op mijn vraag of de gemeenschap zelf kan voorzien in haar onderhoud, zegt Trolert dat dit inderdaad grotendeels het geval is, hoewel ze ook producten afnemen van enkele boerenclans. Wanneer ik vraag hoe hun energievoorziening werkt, hult hij zich in vaagheden of stilzwijgen. Beladen onderwerp kennelijk.

“Jullie houden wel van een feestje,” zeg ik als we langs de hennepplanten lopen.

“Aan mij niet besteed,” antwoordt hij plichtmatig.

Op mijn vraag waar de champagne vandaan komt die we eerder dronken, legt hij uit dat er een clan van wijnboeren is, waar allerlei soorten alcoholische dranken worden gemaakt, zowel wijn, mousserend of niet, rood en wit, en verder sterke drank. Het wijngebied kan alleen met een ondergrondse trein bereikt worden. Een half uur rijden. Het wijngebied blijkt zich trouwens eveneens onder de grond te bevinden, zoals bijna alle gemeenschappen in dit Labyrint. Wanneer ik vraag of er zich ook delen van het Labyrint in de open lucht bevinden, doet hij er weer het zwijgen toe. “Het ligt gecompliceerd,” is het enige wat hij zegt.

Nadat we de groetenkas in zijn geheel hebben bekeken, gaan we verder naar het Atelier. “Daar zijn kunstenaars aan het werk, schilders en andere beeldende kunstenaars,” legt Trolert uit. “Ze vormen een aparte clan, en voelen zich niet heel erg verbonden met de Hoogwaardigen, om het zwak uit te drukken. Er is ook nog een clan van musici, maar die bevinden zich elders.”